تأثیر دگزامتازون تزریقی در کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی تیمپانوماستویید

چکیده: مقدمه و هدف: تهوع و استفراغ از عوارض رایج بعد از بیهوشی عمومی هستند کــه بعـد از اعمال جراحی گوش میانی هم شایع بوده و می تواند منجر به تخریب نتایج بـازسازی گوش میانی شود. داروهای مختلفی از جمله دگزامتازون برای پیشگیری از این عارضه تجویــز شده است. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر دگزامتازون تزریقی در کــاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی تیمپانوماستویید است. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور مورد شاهدی است که در بیمارستان آموزشی درمانی شهید دستغیب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال های 1383ـ 1381 انجام گرفت. 80 بیمار کاندید عمل جراحی انتخابی تیمپانوماستویید با وضعیت فیزیکی یک تقسیم بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند. این بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد 40 نفری تقسیم شدند. بیماران گروه شاهد 2 سی سی سالین نرمال و گروه مورد 2 سی سی دگزامتازون (8 میلی گرم) به صورت داخـل وریـــدی بلافاصله قبل از القاء بیهوشی دریافت کردند. در این مطالعه ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود. داده ها بــــا استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری مجذور کای تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه مورد و شاهد از نظــر میــانگین سن، تعداد زن و مــرد و طول مدت بیهوشی اختلاف معنی داری وجود نداشت. همچنین دگزامتازون میـــزان تهوع بعد از عمل را 5/32 درصد (002/0= p) و میزان استفراغ را 5/22 درصـد (04/0= p) کاهش داد. نتیجه گیری: به نظـــر مـی رسد که دگزامتازون وریدی با دوز 8 میلی گرم در کاهش بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی تیمپانوماستویید مؤثر می باشد و شاید بتوان آن را بــه عنوان یک داروی ثابت در کنار سایر داروهای بیهوشی استفاده کرد. واژه های کلیدی: دگزامتازون، تیمپانوماستویید، تهوع و استفراغ بعد از عمل